周勇等[7]表示传统供应链管理的缺陷是没有考虑生态效益和社会效益因此“

Zhou Yong et al. [7] กล่าวว่าข้อบกพร่องของการจัดการห่วงโซ่อุปทานแบบดั้งเดิมคือการไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ทางนิเวศวิทยาและสังคม ดังนั้น จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง "เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม" ในห่วงโซ่อุปทาน สร้างความตระหนักในการปกป้องสิ่งแวดล้อมของสมาชิกในห่วงโซ่อุปทานโดยใช้มาตรฐานผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมโดยละเอียดและนำเทคโนโลยีสีเขียวมาใช้เพื่อทำให้ทรัพยากรมีประสิทธิภาพสูงสุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในกระบวนการทั้งหมดของผลิตภัณฑ์ตั้งแต่การจัดหาวัสดุจนถึงการบริโภคจนถึงการรีไซเคิล องค์กรต่างๆ สามารถเลือกกลยุทธ์การพัฒนาที่เหมาะสมตามระดับของ "สีเขียว" ของตนเองและห่วงโซ่อุปทานของตน

Zhou Yong ฯลฯ [7] กล่าวว่าข้อบกพร่องของการจัดการห่วงโซ่อุปทานแบบดั้งเดิมคือการไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ทางนิเวศวิทยาและสังคมดังนั้นห่วงโซ่อุปทาน "สีเขียว" จึงเป็นสิ่งจำเป็น สร้างจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมของสมาชิกในห่วงโซ่อุปทานโดยการใช้มาตรฐานด้านผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมโดยละเอียด และนำเทคโนโลยีสีเขียวมาใช้เพื่อให้การใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ตลอดกระบวนการ ตั้งแต่การได้มาซึ่งวัสดุ ไปจนถึงการบริโภค ไปจนถึงการรีไซเคิล มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคมในห่วงโซ่อุปทาน ธุรกิจสามารถเลือกกลยุทธ์การพัฒนาที่เหมาะสมตามตนเองและระดับ "สีเขียว" ของห่วงโซ่อุปทาน

Zhou yong et al. [ 7 ]กล่าวว่าข้อบกพร่องของการจัดการห่วงโซ่อุปทานแบบดั้งเดิมคือการไม่คํานึงถึงผลประโยชน์ทางนิเวศวิทยาและผลประโยชน์ทางสังคมดังนั้นจึงมีความจําเป็นที่จะต้อง"สีเขียว"ห่วงโซ่อุปทาน สร้างความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมของสมาชิกในห่วงโซ่อุปทานโดยใช้มาตรฐานด้านผลประโยชน์ด้านสิ่งแวดล้อมโดยละเอียดและใช้เทคโนโลยีสีเขียวเพื่อให้ผลิตภัณฑ์มีประสิทธิภาพทรัพยากรสูงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้โซ่อุปทานเศรษฐกิจและผลประโยชน์ทางสังคมประสานการเพิ่มประสิทธิภาพ รัฐวิสาหกิจสามารถเลือกกลยุทธ์การพัฒนาที่เหมาะสมตามระดับของ"สีเขียว"ของตัวเองและห่วงโซ่อุปทาน