泰国人的服装，总的来说比较朴素，在乡村多以民族服装为主。泰族男子的传统

เสื้อผ้าของคนไทยโดยทั่วไปเป็นแบบเรียบง่ายและเสื้อผ้าประจำชาติเป็นสิ่งสำคัญในชนบท การแต่งกายประจำชาติของชายไทยเรียกว่าผ้าซิ่นตีนจกและผ้าซิ่นตีนจก พานอนคือเสื้อผ้าชนิดหนึ่งที่มีผ้าพันรอบเอวและขา ม่านหางถูกพันรอบขาด้วยผ้ายาวประมาณ 3 เมตรจากนั้นปลายผ้าทั้งสองม้วนเข้าหากันลอดหว่างขาและเหน็บเข้าด้านหลังหลังจากใส่แล้วจะมีลักษณะคล้ายจีน Bloomers. เนื่องจากผ้าซิ่นมีชายเสื้อกว้างสวมใส่สบายและเย็นจึงเป็นหนึ่งในเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมที่มีอายุยาวนานที่สุดในหมู่พลเรือนไทย

เสื้อผ้าของคนไทยโดยทั่วไปค่อนข้างธรรมดาในชนบทส่วนใหญ่เป็นเสื้อผ้าประจําชาติ เสื้อผ้าประจําชาติแบบดั้งเดิมของชายไทยเรียกว่ากรงเส้นด้าย "ม่านสะดุด" และกรงเส้นด้าย "พานนท์" พาร์นอนเป็นเสื้อผ้าที่ห่อเอวและขาด้วยผ้า เสื้อคลุมสะดุดหางเป็นผ้ายาวประมาณ 3 เมตรห่อขาแล้วม้วนปลายทั้งสองของผ้าร่วมกันผ่านระหว่างขายัดเข้าไปในหลังส่วนล่างใส่มันมากเช่นกางเกงโคมไฟของเรา เนื่องจากชายเสื้อผ้ากอซกว้างและสวมใส่สบายและเย็นสบายจึงเป็นหนึ่งในเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมที่ยาวที่สุดในหมู่พลเรือนไทย

เสื้อผ้าของคนไทยโดยทั่วไปค่อนข้างง่ายในชนบทส่วนใหญ่เป็นเสื้อผ้าแห่งชาติ เครื่องแต่งกายประจำชาติแบบดั้งเดิมของผู้ชายไทยเรียกว่าเดินทางหางผ้าม่านผ้ากอซและผ้ากอซ พาร์นอนเป็นเสื้อผ้าที่ห่อรอบเอวและขาด้วยผ้า ผ้าม่านเป็นผ้าห่อรอบขาประมาณสามเมตรยาวแล้วม้วนปลายทั้งสองของผ้าเข้าด้วยกันผ่านระหว่างสองขายัดเข้าไปในเอวและหลังใส่เหมือนกางเกงโคมไฟจีน มันเป็นหนึ่งในที่ยาวที่สุดแบบดั้งเดิมเสื้อผ้าที่แพร่กระจายในหมู่พลเรือนไทยเพราะมันกว้างและสะดวกสบายและเย็น<br>