笔者关注小说的叙事语言，双雪涛小说叙事的个人风格十分凸显。从叙事的外部

Autor pöörab tähelepanu romaani narratiivikeelele ning Shuang Xuetao romaanijutustuse isikupärane stiil on väga silmapaistev. Narratiivi välise vormi järgi otsustades on paljud teadlased mõistnud, et Shuang Xuetao romaanide keele ja tema romaanides stereotüüpse "post-80-ndate" loomingulise keele vahel on tugev erinevus. Keeruline ja uhke, emotsionaalne liigne kriitika . Nagu ütles kriitik Qiu Wei: "Shuang Xuetao keel on tihe, vaoshoitud ja otsekohene ning ta kasutab fassaadi kaunistamiseks harva graatsilist retoorikat. Ta rõhutab omamoodi rahulikku ja tahtmatut läbitungimist." Ühelt poolt on Shuang Xuetao seas Kõigis Xuetao romaanides moodustavad suure osa pingelised narratiivid, mis on täis hirmu. Filmis "Mooses tasandikul" luuakse narratiivne labürint, et esitada traagiline vigade lugu, ja põnevus on suunatud varjatud ajaloolisele kogemusele (isegi ajaloole endale, mis on lahendamata juhtum), ja Shuang Xuetao vabaneb järk-järgult. Selle asemel, et kasutada põnevust romaani uudsuse suurendamiseks, paljastab ta ridade vahel oma hala ja kaastunnet selle ajastu väikeste inimeste traagilise saatuse vastu.

Autor pöörab tähelepanu romaani narratiivsele keelele ning Shuang Xuetao romaanides on väga silmapaistev narratiivi isiklik stiil. Välisest narratiivsest vormist on paljud teadlased mõistnud, et Shuang Xuetao romaanide keele ja 80ndate põlvkonna loomingulise keele vahel on stereotüüpides tugev erinevus. Tema narratiivses keeles ei kritiseeri 80ndate põlvkonna kirjanike stereotüüpide keerukust, võimsust ega emotsionaalset liigsust. Nagu kriitik Qiu Wei kord ütles, "Shuang Xuetao keel on kompaktne, introvertne ja lihtne, kasutades väga vähe graatsilist retoorikat oma välimuse kaunistamiseks. Ta rõhutab rahulikku ja juhuslikku sissetungimist." Ühest küljest moodustavad kõigis Shuang Xuetao romaanides suure osa hirmuga täidetud pingelistest narratiividest. Teoses "Mooses tasandikul" luuakse narratiivne labürint, mis kujutab traagilist lugu tõusudest ja langustest, kus pinge osutab otse varjatud ajaloolisele kogemusele (ja isegi ajaloole ise, mis on raske müsteerium). Shuang Xuetao katkeb järk-järgult viisist, kuidas kasutada pinget romaani uudsuse tõstmiseks, ning see, mida ta väljendab joonte vahel, on tema kahetsus ja kaastunne väikeste tegelaste traagilise saatuse vastu selle ajastu kontekstis.

ผู้เขียนให้ความสําคัญกับภาษาการเล่าเรื่องของนวนิยายสไตล์ส่วนบุคคลของการเล่าเรื่องของShuang Xue Taoมีความโดดเด่นมาก จากรูปแบบภายนอกของการเล่าเรื่องนักวิชาการหลายคนตระหนักดีว่ามีความแตกต่างอย่างมากระหว่างภาษาของนวนิยายของShuang Xiu Taoและภาษาที่สร้างขึ้นในแบบแผนของ"หลัง80 "ภาษาการเล่าเรื่องของเขาไม่มีอะไรที่ซับซ้อนและงดงามในแบบแผนของนักเขียน"หลัง80 " ในฐานะที่เป็นนักวิจารณ์Qiu Weiกล่าวว่า"ภาษาของShuang Xue Taoเข้มงวดและตรงไปตรงมาไม่ค่อยใช้วาทศิลป์ที่ยอดเยี่ยมในการตกแต่งหน้า เขาเรียกร้องให้มีการแทรกซึมอย่างสงบและโดยไม่ได้ตั้งใจ" ในแง่หนึ่งในนวนิยายทั้งหมดของShuang Xue Taoการเล่าเรื่องที่น่าสงสัยเต็มไปด้วยความกลัวมีสัดส่วนมากขึ้น "โมเสสในที่ราบลุ่ม"เพื่อสร้างเขาวงกตการเล่าเรื่องเพื่อแสดงให้เห็นถึงเรื่องราวที่น่าเศร้าและน่าเศร้าที่ซับซ้อนซึ่งจะชี้ไปที่ประสบการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่ถูกบดบัง(แม้กระทั่งประวัติศาสตร์เองซึ่งเป็นกรณีที่ยากลําบาก) Shuang Xue Taoค่อยๆกําจัดความสงสัยเพื่อเพิ่มความแปลกประหลาดของนวนิยายของเขาเปิดเผยความเสียใจและความเห็นอกเห็นใจต่อชะตากรรมที่น่าเศร้าของคนเล็กๆในยุคนั้น